Adventure Island

Vandaag wilden we een uurtje eerder vertrekken, Adventure Island stond op het programma. We waren weer compleet, Karin was weer "parkklaar" gestoomd. Max had zich verdiept in Adventure Island en het was duidelijk, op tijd vertrekken kon geen kwaad. Na de bekende ochtendschermutselingen, joggen, ontbijten en zwemmen, vertrokken we naar het park. Karlijn zou vandaag de eerste achtbaan gaan nemen, op weg om een echte PPG (= Pret Park ganger) te worden. Ook Harry Potter zouden we vandaag gaan bewonderen, evenals Perkamentus, Zweinstein....We hadden er weer zin in.Op het park aangekomen bleken we niet de enigen te zijn die Potter en consorten wilden bezoeken. Dit samen met de ontzettende hitte deed ons besluiten om de Harry Potter Dynasty wat later te gaan doen. Er was nog meer te doen, zoals the Cat in the Hat & Jurassic park. Ook wilden we de achtbaan Incredible Hulk & Freefall gaan doen, maar toen we in de rij stonden begon het te regenen en te onweren, dus plan b maar uit de kast, een paar shows bezoeken die zeer de moeite waard waren. Geluk dwing je af, dus na deze shows stopte het met regenen en konden we alsnog de Hulk & Freefall doen. Het was inmiddels avond geworden en tijd voor Harry Potter. Het bezoek van Zweinstein, voor ons dreuzels, zou het toppunt van deze dag worden.
Om 19.00 uur sharp werd er gestart bij Perron 9 3/4 (voor de HP fans welbekend). Ongelofelijk wat een mensenmassa JK Rowling zelfs in een pretpark op de been kan brengen. Voor een bezoekje aan een simpele snoepwinkel in HP stijl moest je al gauw een uurtje in de rij staan, wat in de middag nog veel langer was. Later op de avond konden we er gelukkig zo doorlopen en toen bleek de snoepwinkel een copie te zijn van de andere snoepwinkels in het park, dus gelukkig hebben we daar niet voor in de rij gestaan. Wel hebben we ons laten verleiden om te eten in de kroeg waar ook het boterbier werd getapt. Laten we het voorzichtig zeggen: weinig voor heel veel. Ook de toverstaffen waren niet bepaald gratis, rond de 40 doller voor een mooie plastic staf en ze gingen als warme broodjes over de toonbank. Het HP park zag er verder wel supermooi uit, zelf jammerende Jenny ontbrak niet op de toiletten. Het kasteel torende hoog boven het geheel uit en de buitenkant alleen was al indrukwekkend. We konden aan de wachttijd van 75 minuten al vermoeden dat er een hele speciale attractie in plaats zou vinden, maar wat we na een uurtje wachten ervaarden overtrof al onze verwachtingen. Het kasteel zag er van binnen net zo uit als in de film. We bezochten de kamer van Perkamentus en zagen HP, Hermelien en Ron en de pratende en bewegende schilderijen. De dikke dame ontbrak uiteraard niet. Overigens mocht niet iedereen na een uur wachten naar binnen. Sommigen bleken op het allerlaatse moment na meting of te klein of veel te breed en werden afgeserveerd door een zijingang:) Gelukkig voldeden wij wel aan alle maatstaven en mochten we plaatsnemen en werden we goed vastgezet, voordat Hermelien ons met haar toverstokje wegtoverde door de weg is weg naar Zweinstein. Hierin vlogen we achter HP en Ron Wemel aan door het kasteel, het donkere bos, een zwerkbal wedstrijd en andere gebeurtenissen en plaatsen uit de verhalen met alle mogelijke special effects, zoals vliegen, 4 d effecten, achtbaangevoelens en alles wat je je in je dromen kunt bedenken. Het duurde lekker lang, ging supersnel en je waande je echt helemaal in de toverwereld. In een woord: ONGELOFELIJK. We hebben nog erg lang nagenoten van deze attractie, en als dit de attracties van de toekomst worden, dan zullen ze ons nog wel eens terugzien.
Moe, maar zeer voldaan gingen we op naar de snoepwinkel, waar ondergetekende zich tegoed deed aan diverse zure matten (sommigen deden beslist niet onder voor de matten van oma) en jelly beans. Nog even genoten van alle lichtjes van Hollywood boulevard en daarna door naar huis.